สอบวัดระดับความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประเทศไทย

วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔

วันนี้โจรู้สึกดีใจมากที่ได้รู้ว่าโจสอบผ่านแล้ว

ตอนปีใหม่โจเขียนเป้าหมายของปี ๒๕๕๔ ไว้ว่าอยากจะสอบผ่านการสอบวัดระดับความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประเทศไทยระดับ ๒

ตอนแรกโจจะเข้าสอบในวันที่ ๑๒ มีนาคม แต่เมื่อวันที่ ๑๑ มีแผ่นดินไหวขนาดใหญ่ขึ้นจึงทำให้วันสอบเปลี่ยนเป็นวันที่ ๑๐ เมษายน หลังจากเกิดแผ่นดินไหว เกิดหลายอย่างขึ้นและไม่ได้เรียนเลย ตอนโจเข้าสอบเมื่อวันที่ ๑๐ เมษายน โจรู้สึกว่าขอสอบยากมา คิดว่าสอบผ่านรึป่าวขึ้นอยู่กับดวง

（ต้องได้คะแนนมากกว่า ๘๐ จึงจะสอบผ่านก รู้สึกว่าตอบถูกประมาณ ๗๐ เปอร์เช็นต์ อีก ๓๐ เปอร์เช็นต์ ไม่แน่ใจว่าตอบถูกหรื่อไม่)

การสอบครั้งนี้ทำให้โจชอบประเทศไทยมากขึ้น

โจอยากจะสอบวัดระดับ ๑ แต่ไม่รู้ว่าการสอบวัดระดับ ๑ จะมีเมือไร เพราะว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มีการสอบวัดระดับ ๒ และมีจำนวนแค่ราวๆ ๑๐๐ คนเท่านั้นที่สอบผ่าน

นอกจากสอบวัดระดับความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประเทศไทยแล้ว
โจอยากจะสอบภาษาไทยด้วย

<English version (Abstract) >

I'm so happy to know that I passed the "Thai test level 2" (examination of Thai culture,society,history etc) .

After the big earthquake happened in Japan I couldn't have enough time to study. So I had thought that whether or not I passed this test might depend on how lucky I was.

Not only "Thai test",I would like to have Thai language test.

ตลาดแรงงานในวงการการเงิน

วันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๔

๓ อาทิตย์ที่แล้วโจอ่านบทความเรื่องเกี่ยวกับตลาดแรงงานในวงการการเงิน

หลังจากเกิดวิกฤตการเงินในโลกปี ๒๕๕๑ นักศึกษาที่อยากจะทำงานในธุรกิจการเงินลดลง เพราะทุกคนรู้สึกว่าการทำงานในธุรกิจการเงินมีความเสี่ยง ตกงานง่าย นอกจากนี้แล้วทุกคนเริ่มรู้สึกว่าคนที่ทำงานในธุรกิจการเงินมีความโลภมาก

แต่นักเขียนของบทความนี้บอกว่าเดี๋ยวนี้คนที่อยากจะทำงานในธุรกิจการเงินมีจำนวนมากขึ้น

แต่เขาชี้ให้เห็นว่าความคิดของนักศึกษาในสมัยนี้ไม่เหมือนกับสมัยก่อน

สมัยก่อนส่วนใหญ่อยากจะทำงานที่อเมริกาหรือยุโรป แต่เดี๋ยวนี้อยากทำงานที่เอเชีย (เช่น เซี่ยงไฮ้ ฮ่องกง สิงคโปร์ และ อินเดีย เป็นต้น)มากขึ้น

ดูเหมือนว่าคนที่อยากจะทำงานในเอเชียนั้นคิดว่าเศรษฐกิจของอเมริกากับยุโรปจะยังไม่ดีขึ้น และค่าแรงก็ไม่ค่อยดีนอกจากนี้แล้วนักศึกษายังกลัวว่ารัฐบาลที่มีปัญหาเกี่ยวกับงบประมาณจะทำให้ภาษีแพงขึ้น

ถึงแม้ว่าค่าแรงที่เอเชียจะน่อยกว่าอเมริกากับยุโรบก็ตามแต่ราคาของก็ถูกกว่าและคุณภาพชีวิตก็ดีกว่า

นักเขียนบอกว่ากระแสการเงินของโลกขึ้นอยู่กับเศรษฐกิจของจีน แต่เขาไม่บอกว่าเศรษฐกิจของจีนจะเป็นยังไง

บางคนบอกว่าตอนนี้เศรษฐกิจของจีนอยู่ในภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่และกำลังจะแย่ลง

โจไม่รู้ว่าจีนอยู่ในเศรษฐกิจฟองสบู่หรือเปล่า แต่คิดว่าถ้าเศรษฐกิจของจีนจะแย่ลงเศรษฐกิจโลกก็แย่ลงตามด้วย

<อ้างอิง>

Go east young money man (The Economist Apr 14^th 2011)

BRIC wall (The Economist Apr 14^th 2011)

๒ เดือนหลังจากเกิดแผ่นดินไหวขนาดใหญ่

วันที่ ๑๑ พฤษภาคม

ตั้งแต่เกิดแผ่นดินไหวขนาดใหที่ญี่ปุ่น เมื่อ ๒ เดือนที่แล้ว

ใน ๒ เดือนนี้มีหลายอย่างเกิดขึ้นและไม่ได้เขียนไดอารี่ สำหรับโจ ๒ เดือนนี้ไม่นานเลย จริงๆรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก

ในตอนปลายเดือนมีนาคมเกิดปัญหาเกี่ยวกับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ขนาดใหญ่ขึ้นและมีอะไรหลายย่างเปลี่ยนแปลงไป

มีคนที่คิดว่าการอยู่ที่ภาคตะวันออกในญี่ปุ่นอันตรายมากขึ้นและต่างชาติหลายคนกลับประเทศ ร้านขายของขาดแคลนของเพราะทุกคนกลัวว่าของจะขาดและซื้อของเก็บมากไป (การซื้อของเก็บมากเกินไปทำให้คนอื่นกลัวว่าของจะขาด) เพื่อประหยัดไฟฟ้าทุกร้านปิดเร็วและจำนวนรถไฟฟ้าลดลง โจรู้สึกว่าอะไรๆในโตเกียวเปลี่ยนไปแล้ว

 ตอนนี้ที่ญี่ปุ่นก็ยังมีปัญหาอยู่และบางคนคิดว่าเศรษฐกิจญี่ปุ่นจะแย่ลง แต่เทียบกับปลายเดือนมีนาคมโจรู้สึกว่าตอนนี้เราเริ่นคุ้นชินกับสถานการณ์นี้และรู้สึกดีขึ้น

นอกจากแผ่นดินไหวแล้วการทำงานที่ใหม่ ทำให้โจยุ่งมากและรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก

ตั้งแต่เมษายนบริษทของโจทำให้โจต้องไปทำงานที่สำนักการวิจัยเศรษฐกิจกับสังคมที่อยู่ในรัฐบาล โจเข้ารวมโปรเจ็คต์ที่วิจัยและเปลี่ยนระบบ GDP ของญี่ปุ่น แต่โจยังไม่เข้าใจระบบและไม่เข้าใจว่าต้องทำยังไงดี โจก็เลยต้องเรียนมากๆ

โจเสียใจที่รู้ว่โปรเจ็คต์นี้มีการประชุมทกวันจันทร์หรือวันศุกร์จึงคิดว่าจะได้ไปเที่ยวไทยยากมาก

จริงๆโจยุ่งมากแต่ในปลายเดือนเมษายนโจไปเที่ยวที่เกาะมิยะเกกับเพื่อนร่วมงาน เกาะมิยะเกอยู่ที่ทางตะวันออกเฉียนใต้ของญี่ปุ่น

เกาะมิยะเกมีชื่อเสียงจากภูเขาไฟระเบิดในปี ๒๕๔๓ และคนในเกาะมิยะเกทุกคนต้องอพยพแต่ว่า ตั้งแต่เมื่อ ๕ ปีที่แล้วรัฐบาลอนุญาตให้กลับเกาะมิยะเกได้ 

โจกับเพื่อนเล่นดำน้ำและเล่นกับปลาโลมา สนุกมากแต่น้ำเย็นมากๆ คราวหน้าอยากจะดำน้ำที่ทะเลอุ่น

เฮ้ออออ ไม่ได้พิมพ์ภาษาไทยราวๆ ๒ เดือนและรู้สึกว่าการพิมพ์ภาษาไทยยากมากๆ

 <English version(abstract)>

Two months had passed since the big earthquake happened in Japan.

I feel that life in Tokyo changed so much in this two months. 

Working in the new office also makes me so busy (There are many things I have to learn).

However,I am really glad to enjoy holidays with my new colleague in the end of April at Miyake island.