เดือนนี้โจไปดูหนังอะนิเมะชื่อ Sumikko Gurashi เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการผจญภัยของ Sumikko (สัตว์แปลกนิดหน่อยที่ชอบอยู่มุมห้อง) เช่น หมีขาวที่ขี้หนาวและเข้ากับผู้คนได้ยาก แมวที่ขี้อายมาก
และเพนกวินสีเขียวที่ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นเพนกวินจริงหรือไม่ เป็นต้น
หนังเรื่องนี้เป็นหนังสำหรับเด็ก
แต่โจก็รู้สึกสนใจกับเรื่องนี้เพราะว่าความเห็นในอินเตอร์เน็ตหลายคนบอกว่า
ผู้ใหญ่ก็สามารถรู้สึกประทับใจด้วยได้แน่นอน ในเรื่องนี้ Sumikko เจอลูกไก่ที่หลงทางและช่วยมันกลับบ้าน(เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองมาจากที่ไหนด้วย
เพนกวินเลยรู้สึกเห็นใจกับเขา)
โจรู้สึกว่าตัวละครในเรื่องนี้ทุกตัวน่ารักมากและตลกดีด้วย นอกจากนี้แล้ว นิสัยที่ใจดี ความมีนำใจ ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นของพวกเขาทำให้โจรู้สึกอุ่นใจมากด้วย
คิดว่าผู้ใหญ่ที่เคยรู้สึกเหงาเพราะไม่แน่ใจว่าที่ไหนเป็นสถานที่ของตัวเอง
หรือคนที่เคยรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้อยู่กับคนสำคัญ
(เช่นเพื่อนสนิท แฟน และครอบครัวเป็นต้น) อาจจะเข้าใจความรู้สึกของลูกไก่ให้อย่างลึกซึ้งได้
เพราะว่าเรื่องนี้แสดงถึงความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันกับคนสำคัญกับความเศร้าที่ไม่ได้อยู่ด้วยกับคนที่อยากจะอยู่ด้วยกับต่อไป
และทำให้เรารู้ว่าแม้ว่าเราไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ต่อไป เราสามารถแสดงส่งความห่วงใยต่อคนนั้นต่อไปได้
โลกทุกวันนี้โดยเฉพาะบนอินเตอร์เน็ต หลายคนเถียงกันและกล่าวร้ายผู้อื่นมากๆ เลยอยากให้พวกเขาได้ดู Sumikko Gurashi
ก่อนนินทาใส่ร้ายผู้อื่น
