อาทิตย์ที่แล้วโจไปทำงานที่สิงคโปร์มา
เคยแวะที่สนามบินสิงคโปร์เพื่อเปลี่ยนเครื่องบิน แต่ไม่เคยไปเที่ยว/ทำงานในเมือง รู้สึกว่าการไปทำงานที่สิงคโปร์ไม่ค่อยยาก
เพราะระบบรถไฟฟ้าใช้ได้ง่ายและ ไปหาตึกของบริษัทที่จะสัมภาษณ์ก็ไม่ยากเลย (
แม้ว่ามีปัญหาก็ไม่ได้รู้สึกกังวลเลยเพราะทุกคนสามารถพูดภาษาอังกฤษได้เก่งมาก)
ถนนกับวิวในเมืองก็สะอาดและรู้สึกเหมือนว่าตัวเองทำงานที่โตเกียว
แต่เข้าใจว่านอกจากความคล้ายคลึงกันแล้วมีความแตกต่างด้วยเช่น จริงๆมีคนต่างชาติมากและมีหลายชาติพันธุ์ด้วย
นอกจากคนสิงคโปร์กับคนจีนแล้ว มี คนอินเดีย คนพม่า คนมาเลเซีย คนฟิลิปปินส์ คนบังคลาเทศ
คนญี่ปุ่น คนเกาหลี และ ฝรั่งมากด้วย (อยากจะรู้ว่าคนอินเดียที่อยู่ที่ “อินเดียเล็ก”เป็นคนสิงคโปร์ที่บรรพบุรุษมาจากอินเดียหรือเป็นผู้อพยพ )
สำหรับราคาของ
โจรู้สึกว่าราคาอาหารแพงกว่าญี่ปุ่น แต่คุณภาพของบริการในร้านอาหารไม่ค่อยดี มีพนักงานที่ยิ้มน้อยมาก
แต่รู้สึกว่าราคารถไฟถูกกว่าญี่ปุ่นมาก นอกจากนี้แล้ว โจรู้สึกแปลกใจที่รู้ว่ารัฐบาลห้ามกินหมากฝรั่ง
แต่อนุญาตในสูบบุหรี่ระหว่างเดินไปได้ (ไม่มีขยะของหมากฝรั่งบนถนน แต่มีก้นบุหรี่)
ครั้งนี้นอกจากสิงคโปร์แล้ว โจไปยะโฮร์บาห์รูของมาเลเซียด้วย ตอนนี้รัฐบาลมาเลเซียมีแผนที่จะพัฒนาที่นี่ (โปรเจ็คท์ชื่อ Iskandar )ไม่แน่ใจว่าที่นี่จะพัฒนาแค่ไหนในอีก ๑๐-๒๐ ปีหน้า
แต่ดีใจที่ได้ไปดูสถารการณ์ทางการพัฒนาของตอนนี้
No comments:
Post a Comment