ไปดูการแสดงของคุณป้า

เมื่อวานนี้โจไปดูการแสดงเกี่ยวกับ Quilt Art (งานผ้า หรือ งานควิลท์) ของคุณป้า/ญาติ(ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องของพ่อ) ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไปดูการแสดงของเค้า โจไม่ค่อยมีความสามารถในการเข้าถึงศิลปะนี้เท่าไหร่นัก แต่เมื่อคุยกับคุณป้าโจรู้สึกประทับใจกับความกระตือรือร้นของเค้าที่มีต่องานควิลท์　ในตอนแรกคุณป้าสนใจงาน (ราวๆ ๓๐ ปีที่แล้ว) Quilt Art เป็นงานอดิเรก แต่ตั้งแต่เมื่อประมาณ ๒๐ ปีที่แล้ว คุณป้าติดใจงานควิลท์มากๆ นอกจากเข้าร่วมการแสดงและการแข่งขันในญี่ปุ่นแล้ว เค้าเข้าร่วมงานของต่างประเทศด้วย เพราะว่าเค้ากระตือรือร้นเป็นอย่างมาก　เค้าจึงค่อยๆมีชื่อเสียงขึ้นทั้งในญี่ปุ่นและต่างประเทศ ตอนนี้เค้าสอนงานควิลท์ให้กับผู้ที่สนใจ โจรู้สึกดีใจที่ได้รู้ว่างานควิลท์ทำให้คุณป้ามีความสุขมาก

http://gallery-nippon.cocolog-nifty.com/blog/2019/01/post-8410.html

โจถามคุณป้าว่าอะไรทำให้เค้าติดใจงานควิลท์ ประมาณ ๒๐ ปีที่แล้ว เค้าบอกว่าลูกชายของเค้าเป็น bad boy และทุกวันไปเที่ยวถึงหลังเที่ยงคืนโดยไม่ฟัพ่อแม่ ตอนแรกคุณป้ารู้สึกกังวลลูกและรอลูกชายกลับมาบ้าน

แต่ลูกชายโมโหที่รู้ว่าแม่รอเขากลับบ้าน(เขาโมโหอาจจะเพราะว่าแม่ทำเหมือนเขายังเป็นเด็ก) ดั้งนั้นคุณป้าจึงเริ่มทำงานควิลท์ระหว่างรอลูกชายกลับเพื่อแสดงว่าตัวเองไม่ได้รออยู่ เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไปและทำให้คุญป้าติดงานควิลท์มากขึ้น

http://www.awesomegraphics.co.uk/BAD-BOY-decal

โจถามคุณป้าว่าตอนนี้เค้ารู้สึกขอบคุณที่ลูกชายเคยเป็น bad boy หรือไม่ คุณป้าตอบว่า “ใช่ค่ะ” โจไม่ได้ถามแต่สังเกตเห็นว่างานควิลท์ของคุณป้ามีชื่อ “Syo #○○” คิดว่าชื่อนั้นมาจากชื่อของลูกชายเพื่อแสดงความขอบคุณและความรักต่อลูกชาย เมื่อก่อนโจไม่ค่อยมีโอกาสคุยกับคุณป้าคนนี้ แต่ดีใจที่ได้รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนด้วย