รัฐบาลดิจิทัลญี่ปุ่น

วันนี้โจเข้าร่วมงานประชุมที่เกี่ยวกับรัฐบาลดิจิทัล ผู้นำเสนออธิบายเกี่ยวกับระบบ “my number บัตรประจำตัวประชาชนทางดิจิทัล” ประมาณ ๔ ปีที่แล้ว รัฐบาลญี่ปุ่นเริ่มใจระบบนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางการบริหารของรัฐบาล แต่เพราะว่ามีหลายปัจจัย (เช่นเรายังสามารถใช้บัตรอื่นแทนได้  หลายคนรู้สึกกลัวการรั่วไหลของข้อมูลจากระบบนี้ และไม่เห็นข้อดีพิเศษของการใช้บัตรนี้เป็นต้น) ประชาชนไม่ค่อยสนใจการใช้บัตรนี้เท่าไหร่นัก  เพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ตอนนี้รัฐบาลพยายามแนะนำให้ประชาชนใช้บัตรนี้  ในการประชุมนี้มีคนชี้ให้เห็นว่าถ้ารัฐบาลอยากจะเปลี่ยนการบริหารเป็นดิจิทัลจริงๆ นอกจากแนะนำบัตรนี้แล้ว จะต้องเปลี่ยนระบบเกี่ยวกับตราประทับด้วย ที่ญี่ปุ่นยังมีหลายระบบที่จะต้องใช้ตราประทับ(จึงจำเป็นต้องใช้เอกสารกระดาษ) ผู้นำเสนอก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นนี้ แต่เขาบอกว่าจะเปลี่ยนระบบนี้ก็ยากมากเพราะว่าอุตสาหกรรมเกี่ยวกับตราประทับไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงนี้ (ถ้ารัฐบาลอนุญาตประชาชนใช้ลายเซ็นดิจิทัลแทนตราประทับ กำไรของอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับตราประทับจะลดลง)  นอกจากเรื่องนี้แล้ว โจคิดว่าการปฏิรูปญี่ปุ่นมีหลายอุปสรรคในขณะนี้ โจสนับสนุนประชาธิปไตย แต่อยากจะมีรัฐบาลที่มีความเป็นผู้นำ

https://www.w-us.co.jp/html/page07y.html

วัดปากน้ำ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาโจกับเพื่อนไปเที่ยววัดปากน้ำที่อยู่ที่ญี่ปุ่นมา บรรยากาศเหมือนวัดไทยที่อยู่อีสาน (แถวๆวัดมีแต่ทุ่งนาและคนที่อยู่ในวัดนี้ก็มีแต่คนไทยเท่านั้น) หลังจากเยี่ยมวัดนี้เราแวะสนามบินนาริตะด้วย รู้สึกเหมือนไปเที่ยวไทยมา อยากจะไปที่นี้อีกครั้งเมื่อมีงานเทศกาล

ยุคสมัยใหม่ของตัวเอง

หลังจากญี่ปุ่นเข้ายุคสมัยใหม่ ประมาณ ๑ เดือนผ่านไปแล้ว แต่ชีวิตประจำวันของโจไม่ได้มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปและรู้สึกว่าตัวเองยังไม่สามารถเข้ายุคสมัยใหม่ได้เลย ไม่รู้ว่ายุคสมัยใหม่สำหรับตัวเองเป็นสมัยแบบไหน แต่โจรู้สึกว่าในทั้งการทำงานและชีวิตส่วนตัว ความเร็วในการเปลี่ยนแปลงตัวเองช้ามากเหมือนเต่า (นอกจากช้ากว่าคนอื่นที่มีความสามารถที่ดีและแล้วยังช้ากว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้ด้วย)

เช่นเพื่อนกับคนที่รู้จักหลายคนเปลี่ยนงานเพื่อเพิ่มประสบการณ์กับรายได้ ตีพิมพ์หนังสือ ได้ปริญญาเอกหรือไปเรียนต่างประเทศ แต่งงานและมีลูก ใช้ภาษาอังกฤษกับไทยเหมือนเจ้าของภาษา โจก็รู้สึกสนใจสิ่งเหล่านี้แต่ยังไม่สามารถบรรลุอะไรเลย โจเข้าใจว่าความสามารถของตัวเองไม่ดีเท่าไร (ยังอยากจะไปข้างหน้าและพยายามอยู่ แต่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนอยู่ staircase landing (บันไดเชื่อม)ที่กว้างใหญ่มากและไม่สามารถขึ้นไปชั้นถัดไปได้

คิดว่าเพราะว่าตัวเองยังอยู่สถานการณ์แบบนี้ รู้สึกประทับใจกับคนที่ไม่ยอมแพ้ ผู้สูงอายุที่เริ่มกิจกรรมใหม่ๆและคำคมที่ให้กำลังใจ เมื่อโจเขียนไดอารี่นี้นึกถึงคำคมของ มาร์ติน ลูเทอร์ คิง If you can’t fly then run, if you can’t run then walk, if you can’t walk then crawl, but whatever you do you have to keep moving forward.”ถ้าคุณไม่สามารถบินได้ ให้วิ่ง ถ้าคุณไม่สามารถวิ่งได้ ให้เดิน ถ้าคุณไม่สามารถเดินได้ ให้คลาน แต่ไม่ว่าคุณจะทำอย่างไร คุณจะต้องก้าวไปข้างหน้า )

โจอยากจะพยายามต่อไปโดยไม่ยอมแพ้และอยากจะเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ของตัวเอง

https://wisdomtoinspire.com/t/martin-luther-king-jr/4ke9wU2P/if-you-cant-fly-then-run

วิญญาณของทะเล(海の幽霊 Umino Yuurei)

อาทิตย์นี้ โยเนสึ เคนชิ นักร้องที่โจชอบปล่อยเพลงใหม่ (ชื่อ 海の幽霊Umino Yuurei วิญญาณของทะเล) เพลงนี้เป็นเพลงสำหรับ หนังเรื่อง ชื่อ海獣の子供 Kaijuu no Kodomo ลูกของสัตว์ประหลาดทะเล โจรู้สึกประทับใจกับ MV นี้ (โจรู้สึกว่า MV นี้สวยมากและเหมาะสมกับหนังด้วย) โจไม่ได้ไปโรงหนังที่ญี่ปุ่นนานแล้ว แต่ MV นี้ทำให้โจอยากไปดูที่โรงหนัง

วันที่ฝนตก

อาทิตย์นี้โจได้มีโอกาสคิดเกี่ยวกับวันที่ฝนตก สมัยก่อนโจไม่ชอบวันฝนตกเพระาว่ามีอคติ (รู้สึกว่าวันที่อากาศดีเป็นวันดี และวันที่ฝนตกเป็นวันไม่ดี ) แต่อาจจะเพราะว่าเดี๋ยวนี้มีเวลาอยู่ในตึกเพิ่มขึ้น ความรู้สึกนี้ค่อยๆเปลี่ยนไปและตอนนี้ฝนจะตกหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับความรู้สึกอีกต่อไป (แต่ไม่ชอบเดินข้านงอกเมื่อฝนตกโดยเฉพาะในฤดูหนาว) ตอนนี้ญี่ปุ่นกำลังจะเข้าฤดูฝน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรแต่โจเริ่มชอบฤดูนี้เพราะว่าเริ่มสนใจกับความสวยของ Hydrangea (ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า ดอกอะจิไซ) นอกจากนี้แล้ว โจชอบพักผ่อนที่ร้านที่บรรยากาศดีและดูฝนตกจากข้างในร้าน 

ดูเหมือนว่าฝนตกมีความเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมชีวิตประจำวันของญี่ปุ่นมาเนิ่นนาน ภาษาญี่ปุ่นมีคำศัพท์หลายชนิดเกี่ยวกับฝนตกมากกว่า 400 คำ แต่อาจจะเพราะว่าสมัยนี้เรายุ่งมากขึ้นแล้ว โจคิดว่าเราไม่ค่อยมีเวลาสังเกตเห็นความสวยในสายฝนเท่าไหร่ (ทำให้โจนึกถึงคำคมของ Bob Marley “Some people feel the rain, others just get wet (บางคนสามารถสัมผัสความรู้สึกที่มากับสายฝนได้ และบางคนก็แค่ตัวเปียกเท่านั้นเอง)” ) ปีนี้อยากจะหาเวลาที่รู้สึกความสวยในสายฝนโดยพักผ่อนที่ร้านกาแฟที่บรรยากาศดี

http://www.lovethispic.com/image/80076/some-people-feel-the-rain-others-just-get-wet