๓๐ ปี

อาทิตย์ที่แล้ว โจอายุ ๓๐ ปีขแล้ว วันเกิดก็เป็นเหมือนเดิม แต่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย (อธิบายความรู้สึกนี้ยาก)

นอกจากนี้แล้ว ๕๐ เปอร์เช็นต์ ของปีนี้ก็ผ่านไปแล้วด้วย จริงๆรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก และสุภาษิตของ “จูซี”  “สมัยเด็กๆ ท่านเรียนไม่เท่าไรก็ลุหนังสือแล้ว (Youthful years pass quickly before one accomplishes much learning )” นั้นเป็นจริง  รู้สึกว่ายิ่งเรียน ยิ่งไม่เข้าใจ ยังไม่แน่ใจว่าตัวเอง(รวมทึง ความสามารถภาษาไทยกับอังกฤษ) จะเป็นอย่างไรบ้างในอีก ๑๐ ปี  แต่จะต้องพยายามมากกว่าตอนนี้　หวังว่า เมื่ออายุ ๔๐ ปี ตัวเองจะสามารถ “หมดสิ้นข้อกังวลสงสัย” ได้แล้ว เหมือน ที่ขงจือ บอก (เขาบอกว่า “เมื่ออายุ ๑๕ เราตั้งใจมั่นในการเรียนรู้  เมื่ออายุ ๓๐ เราตั้งหลักได้มั่นคง เมื่ออายุ ๔๐ เราหมดสิ้นข้อกังวลสงสัย เมื่ออายุ ๕๐ เรารู้บัญชาแห่งสวรรค์  At 15, I set my heart on learning; At 30, I took my stand; At 40, I no longer had doubts; At 50, I knew the will of the heavens)

เสียงกับตัวสะกด ของ “๓๐ ปี ” ดูผู้ใหญ่มากแล้ว แต่คิดว่า “ความหนุ่มสาวที่แท้นั้น มิใช่ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต หากแต่เป็นสภาวะของจิตใจ (Youth is not a time of life; it is a state of mind คำพูดของ นักเขียน Samuel Ullman ) ” 

 อืม.....มีหลายคำพูดเกี่ยวกับอายุและเวลา ดูเหมือนว่าตั้งแต่สมัยโบราณ ทุกคนคิดหลายสิ่งเมื่ออายุเพิ่มขึ้น