โลกาภิวัตน์

วันนี้โจอ่านบทความเกี่ยวกับโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจ บทความนี้บอกว่าเดี๋ยวนี้นโยบายที่ต่อด้านโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นอยู่ จริงๆแล้ว WTO (องค์การการค้าโลก) จำกัดนโยบายที่ป้องกันเหล่านี้ นอกจากนี้แล้วหลายประเทศกำลังเจรจาตกลงเกี่ยวกับเขตการค้าเสรีเช่น TPP (ความตกลงในเศรษฐกิจภาคพิ้นแปซิฟิก) และ RCEP(ความตกลงพันธมิตรทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค) เพื่อพัฒนาโลกาภิวัตน์ 

แต่นักเขียนชี้ให้เห็นว่า หลายรัฐบาลแอบต่อด้านโลกาภิวัตน์โดยใช้หลายนโยบาย เช่น รัฐบาลให้เงินอุดหนุนให้บริษัทในประเทศ  บริษัทต่างชาติต้องซื้อสินค้าขั้นกลางที่ผลิตในประเทศ เป็นต้น บทความนี้บอกว่าตั้งแต่ ๕ ปีที่แล้วถึงตอนนี้มีข้อจำกัดเกิดขึ้น มากกว่า ๔๐๐ ข้อ  สำหรับการพัฒนาของโลกาภิวัตน์ รัฐบาลอเมริกายังมีความสำคัญมากต่อ แต่การประชุมเกี่ยวกับ TPP ครั้งนี้  ปัญหาทางการเมืองทำให้ประธานาธิบดี โอบามา ไม่สามารถเข้าร่วมได้ นักเขียนบอกว่าประธานาธิบดี โอบามาจะต้องแก้ปัญหาโดยเร็วและกลับมาเข้าร่วมการประชุมครั้งหน้า

หลังจากโจอ่านบทความนี้ รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะ จริงๆแล้วหลายประเทศกำหนดโยบายเล็กๆที่จำกัดการค้ากับการลงทุนจากต่างประเทศ แต่หลายประเทศกำหนดนโยบายแบบนี้เพราะรัฐบาลคิดว่ามีความเป็นไปได้ที่การเปิดเสรีเร็วมากไปอาจจะเกิดผลเสียต่อเศรษฐกิจในระยะสั้น (เพราะการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอุตสาหกรรม การเพิ่มความสามารถของแรงงานก็ใช้เวลานาน โลกาภิวัตน์อาจจะทำให้เกิดผลดีในระยะยาว แต่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดผลเสียในระยะสั้น ดูเหมือนว่านักเขียนบอกแค่ผลดีเท่านั้น และโจรู้สึกว่าความคิดของเขาไม่ยุติธรรม) โจเคยคิดว่าหลายรัฐบาลลดข้อจำกัดเพื่อพัฒนาโลกาภิวัตน์ แต่สร้างข้อจำกัดใหม่เพื่อป้องกันผลเสียต่อเศรษฐกิจในระยะสั้น  ถ้าดูภาพรวม โจคิดว่าโลกาภิวัตน์ยังคงมีการพัฒนาอยู่ 

<อ้างอิง>   

The world economy / The gated globe (From The Economist Oct 2^nd 2013)