R.I.P ลี กวน ยู

รู้สึกเสียใจและรู้สึกหลายสิงที่รู้ว่าเขาเสียชีวิตแล้ว

http://www.cnn.co.jp/photo/l/469923.html

ขอให้เขหลับให้สบายครับ

ได้เพื่อนคนอินเดีย

ตั้งแต่เมื่อก่อนโจมีโอกาสเจอกับเลขานุการเอกทางเศรษฐกิจของประเทศอินเดียบ่อยๆ (ตอนแรกเขามาสัมภาษณ์เพื่อนร่วมงานของโจที่รับผิดชอบกับการวิจัยเศรษฐกิจจีน แต่หลังจากนั้น เขาก็มาสัมภาษณ์โจด้วยเพื่อเรียนรู้สถานการณ์เศรษฐกิจของอาเซียน) ราวๆ ๖ เดือนที่แล้ว เขากลับอินเดีย และ คนใหม่ที่มาแทนก็มาสัมภาษณ์โจต่อไป รู้สึกตกใจที่รู้ว่าทั้ง ๒ คนรู้สึกสนใจกับความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศจีนกับประเทศอื่นในเอเซียมาก (การเรียนรู้เศรษฐกิจจีนไม่ใช่การทำงานของพวกเขา แต่พวกเขามีความชอบ/ความกระตือรือร้นในการเรียนรู้เศรษฐกิจจีน)

นอกจากวันธรรมดาแล้ว เขาเชิญโจทานอาหารอย่างน้อยเดือนละ ๑ ครั้งในสุดสัปดาห์ด้วย ตอนแรกโจรู้สึกว่าเขาเป็นแค่คนรู้จักเฉยๆ แต่เดี๋ยวนี้โจรู้สึกว่าเขาเป็นเพื่อนคนอินคนเดียแรกของโจแล้ว (โจเข้าใจว่านอกจากสถานการณ์ที่เราทานอาหารด้วยกันบ่อยๆเพราะว่าเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว บางทีเราทานอาหารด้วยกันบ่อยๆแล้วกลายเป็นเพื่อนก็มีด้วย) เขาอายุมากกว่าโจมากกว่า ๒๕ ปี แต่นิสัยสุภาพและมีมารยาทมากด้วย(ไม่มีเพื่อนคนอังกฤษแต่เหมือน “สุภาพบุรุษอังกฤษ“ ที่โจคิดเอาไว้)

ความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับเศรษฐกิจญี่ปุ่น จีน และอินเดียก็น่าสนใจมากด้วย  ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ที่โตเกียวอีก ๒ ปีและ จะกลับอินเดียเกษียณอยู่บ้านที่อยู่ที่ต่างจังหวัด หวังว่าหลังจากเขากลับอินเดียเขาจะสามารถบรรลุเป้าหมายที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับเศรษฐกิจจีนกับเอเซียโดยใช้ภาษาฮินดีได้และหวังว่าโจก็จะมีโอกาสไปเยี่ยมบ้านเขาด้วยเช่นกัน

สัญญากับสำนักงานคณะรัฐมนตรีสิ้นสุดลงแล้ว

๔ ปีที่แล้วบริษัทของโจให้โจมีโอกาสทำงานที่สำนักงานวิจัยเศรษฐกิจของสำนักงานคณะรัฐมนตรีเป็นพนักงานประจำ ๑ ปี ตอนนั้นโจทำงานที่แผนกบัญชีประชาชาติและ เข้าร่วมโครงการที่แก้ไขความแตกต่างทางสถิติระหว่าง GDP  ทางด้านรายจ่าย ด้านรายได้ และ ด้านการผลิต

http://www.adb.org/publications/supply-and-use-tables-selected-economies-asia-and-pacific-research-study

หลังจากโจกลับบริษัท โจทำสัญญากับรัฐบาลและทำงานเป็นนักวิจัยที่ช่วยเหลือบางครั้งในช้วง ๓ ปีที่ผ่านมาโครงการนี้ยังไม่เสร็จ แต่พัฒนาเร็วกว่าที่คิดเอาไว้และสิ่งที่โจสามารถช่วยเหลือได้ก็เสร็จแล้วส่วนใหญ่

อาทิตย์นี้โจจึงตกลงว่าจะไม่ทำสัญญาต่อในปีงบประมาณหน้า (จริงๆแล้วมีเหตุผลอื่นด้วย)วันนี้โจคิดถึงตอนที่ทำงานที่รัฐบาลและรู้สึกเสียใจนิดหน่อยที่หลังจากนี้โอกาสที่จะไปรัฐบาลและเจอกับเพื่อนร่วมงานลดลง (แต่เพื่อนร่วมงานเมื่อโจทำงานส่วนใหญ่ย้ายแผนกแล้ว)

โจรู้สึกว่าการทำงานที่รัฐบาลทำให้โจเรียนรู้หลายสิ่งและประสบการณ์ของตัวเองเพิ่มขึ้นมากด้วยนอกจากนี้แล้ว ดีใจที่ได้รู้จักหลายคนที่เกี่ยวกับไทย(สำนักงานคณะรัฐมนตรีมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติของประเทศไทย และมีหลายคนที่เคยทำงานที่ไทย เจ้านายของแผนกอื่นที่เคยทำงานที่ไทยและรู้ว่าโจรู้สึกสนใจเศรษฐกิจไทยให้โจมีโอกาสทำงานแผนกอื่นด้วยและโจสามารถไปสัมภาษณ์ที่ไทยได้)  คิดว่าถ้าทำงานนี้ต่อไปเป็นอาชีพ ตัวเองอาจจะมีโอกาสอื่นที่จะเข้าร่วมโครงการของรัฐบาลแต่คิดว่าครั้งแรกเป็นครั้งพิเศษมากๆ  ครั้งแรกบริษัทให้โจมีโอกาสที่ดี  แต่คราวหน้าโจอยากจะได้รับโอกาสเองโดยใช้ความสามารถในการวิจัยเอง(อยากจะมีความสามารถที่ดีที่เหมาะสมกับการได้รับโอกาสที่ดี)และอยากจะเพิ่มประสบการณ์ด้วย

งบประมาณของรัฐบาลสิงคโปร์

วันนี้โจเช็คงบประมาณของรัฐบาลสิงคโปร์ปีนี้ (ตั้งแต่ เมษายนปีนี้ ถึง มีนาคมปีหน้า) ที่รัฐบาลเปิดเผยอาทิตย์ ดูเหมือนว่าปีนี้รัฐบาลเพิ่มค่าใช้จ่ายขี้นสูงกว่ารายได้จากภาษีที่ได้รับเพื่อช่วยเหลือเศรษฐกิจ โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายสำหรับโครงสร้างพื้นฐาน(รวมการพัฒนา terminal ใหม่ของสนามบินชางงีกับท่าเรือสิงคโปร์) เพิ่มขึ้นมาก  ดังนั้น การขาดดุลงบประมาณจะสูงที่สุดหลังจากปีที่เกิดวิกฤตการเงินโลกเมื่อ ๖ ปีที่แล้ว โจรู้สึกตกใจที่รู้ว่ารัฐบาลสิงคโปร์กำหนดงบประมาณอย่างรอบคอบมาก ตั้งแต่เมื่อก่อนการขาดดุล(การเกินดุล)งบประมาณรัฐบาลสิงคโปร์น้อย(มาก)กว่าที่รัฐบาลคิดเอาไว้ 

ไม่แน่ใจว่าการเพิ่มค่าใช้จ่ายของรัฐบาลเกี่ยวกับการเลือกตั้งของปีหน้า(หรือ ๒ ปีหน้า)แค่ไหน แต่ดูเหมือนว่านโยบายสำหรับผู้สูงอายุ วัยรุ่น คนต่างชาติ การลงทุนก็เปลี่ยนแปลงเพื่อช่วยเหลือเศรษฐกิจในระยะยาว มีคนญี่ปุ่นที่ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงนโยบายในระยะสั้นน้อย แต่โจรู้สึกว่ามีหลายสิ่งที่รัฐบาลญี่ปุ่นสามารถเรียนรู้ได้