การแต่งงานในประเทศแถบเอเซียตะวันออก

วันที่ ๒๑ สิงหาคม ปี ๒๕๕๔

อาทิตย์นี้นิตยสาร The Economist มีบทความเกี่ยวกับการแต่งงานในประเทศแถบเอเซียตะวันออกที่น่าสนใจ

บทความนี้บอกว่าตั้งแต่กว่า ๒๐ ปีที่แล้ว อัตราการแต่งงานของผู้หญิงในประเทศปแถบเอเซียตะวันออกลดลงและอายุแต่งงานเฉลี่ยสูงขึ้นด้วย

นักเขียนชี้ให้เห็นว่าการที่จำนวนผู้หญิงที่ได้รับการศึกษาเพิ่มขึ้นสงผลให้มีผู้หญิงที่ทำงานที่บริษัทเพิ่มขึ้นและทำให้ผู้หญิงเป็นอิสระจากผู้ชาย

ผู้หญิงที่มีอิสระบางคนเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากจะแต่งงานเพราะเขารู้ว่า ถ้าแต่งงานจะทำงานต่อยากขึ้น (บริษัทส่วนใหญ่ยังไม่มีระเบียบที่ดีสำหรับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วและผู้หญิงมีลูกแล้ว นอกจากบริษัทแล้วสังคมหลายประเทศยังมีความคิดโบราณคือถึงแม้ว่าผู้หญิงทำงานที่บริษัทผู้หญิงก็ต้องทำงานบ้านด้วย)

 จริงๆแล้วการให้ผู้หญิงมีการศึกษา โอกาสที่ทำงานนอกบ้านและเป็นอิสระจากผู้ชายเป็นเรื่องดี

แต่อัตราการแต่งงานที่ลดลงหมายความว่าจำนวนเด็กเกิดใหม่ก็จะลดลงด้วย 

นักเขียนบอกว่าถ้าอยากเพิ่มอัตราการแต่งงานก็จะต้องเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับครอบครัวแบบเดิมด้วย(แต่เขาไม่อธิบายวิธีเปลี่ยนแปลง)

โจรู้สึกตกใจที่นักเขียนบอกว่าการเปลี่ยนแปลงกฏหมายทำให้การหย่าร้างง่ายขึ้นจะทำให้อัตราการแต่งงานเพิ่มขึ้น โจไม่สนใจว่าใครทำงานนอกบ้านหรือใครทำงานที่บ้าน แต่คิดว่าทุกคนควรจะมีโอกาสทำงานนอกบ้าน(อาทิตย์ละแค่ ๑ ครั้งก็ยังดี)

 เพราะว่าถ้าพ่อหรือแม่ทำงานที่บ้านอย่างเดียวและไม่มีโอกาสรู้จักคนอื่น ความคิดของเขาก็จะถูกจำกัดอยู่ในวงแคบและเรื่องนี้จะสงผลกระทบต่อการเลี่ยงดูเด็ก

＜อ้างอิง＞ Asia’s lonely hearts (Aug 20^th  2011 From The Economist)

                The flight from marriage (Aug 20^th 2011 From The Economist)