ค่าใช้จ่ายทางการทหาร

วันนี้โจอ่านบทความเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายทางการทหารของประเทศที่ติดกับทะเลจีนใต้

บทความนี้บอกว่าค่าใช้จ่ายทางการทหารของประเทศเหล่านี้กำลังเพิ่มขึ้นและแนวโน้มนี้จะดำเนินต่อไปการเพิ่มของค่าใช้จ่ายนี้มาจากปัญหาเกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่ในทะเลจีนใต้และเขตเศรษษฐกิจจำเพาะ

(สมัยก่อนประเทศเหล่านี้ไม่ค่อยสนใจทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่ที่นี้เพราะอุปสงด์ทรัพยากรธรรมชาติของประเทศกำลังพัฒนายังไม่ค่อยมากนักและราคาทรัพยากรธรรมชาติก็ยังไม่แพง นอกจากนี้แล้วเทคโนโลยีทางการทำเหมืองแร่ก็ยังไม่ค่อยดีและค่าการทำเหมืองแร่แพงมาก)

แต่ตอนนี้ทุกประเทศกลัวว่าประเทศจีนจะเอาทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่ใกล้ๆเขตเศรษฐกิจจำเพาะไปโดยใช้อำนาจทางการทหาร (นอกจากทะเลจีนใต้แล้ว ทะเลจีนตะวันออกก็มีสถานการณ์แบบนี้ด้วย) ทุกคนรู้ว่านอกประเทศจีน ประเทศที่อยู่ติดกับทะเลจีนใต้มีขนาดไม่ใหญ่และมีอำนาจทางการทหาร ที่แข่งกับประเทศจีนไม่ได้(ดังนั้น ประเทศเหล่านี้จะต้องร่วมมือกัน)

โจคิดว่ารัฐบาลญี่ปุ่นตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก  เพราะรัฐบาลญี่ปุ่นอยากช่วยประเทศแถบอาเซียนและให้ประเทศเหล่านี้ช่วยญี่ปุ่น แต่กลัวว่าการช่วยประเทศเหล่านี้จะเกิดผลเสียต่อธุรกิจระหว่างประเทศญี่ปุ่นกับจีน

นอกจากนี้ บทความอื่นแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มของค่าใช้จ่ายทางการทหารเพิ่มกำไรให้กับสหรัฐอเมริกากับยุโรป(ประเทศอังกฤษกับฝรั่งเศส) เพราะ อาวุธที่ประเทศแถบอาเซียนซื้อส่วนใหญ่มาจากประเทศอเมริกาและประเทศในยุโรป

ยังไม่แน่ใจว่าอะไรจะสามารถเปลี่ยนความคิดของประเทศจีนเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้(ถ้าประเทศจีนไม่เปลี่ยนท่าทีเอง จะมีความเสี่ยงทางธุรกิจในแถบอเซียนต่อไป สถานการณ์นี้ไม่ดีสำหรับทุกประเทศ)

＜อ้างอิง＞
Military spending in South-East Asia (From The Economist Mar 24th 2012)
Full unclosure (From The Economist Mar 24th 2012)
Big guns (From The Economist Mar 24th 2012)
Not littorally Shangri-La (From The Economist Jun 9th 2012)