ประชาธิปไตย กับ ความมั่นคงของการเมือง

๒-๓ อาทิตย์ที่แล้ว โจอ่านบทความเกี่ยวกับ การเมืองของ ประเทศที่มีศาสนาอิสลาม หลังจากการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลของประเทศอียิปต์ หลายคนเริ่มคิดว่าอาหรับสปริง ล้มเหลวและประชาธิปไตยไม่เหมาะสมกับ ประเทศที่นับถือศาสนาอิสลาม

แต่นักเขียนบอกว่าคนที่คิดแบบนั้นเข้าใจผิดแล้ว และ ประชาธิปไตยเป็นระบบที่จำเป็นสำหรับประเทศเหล่านี้ นักเขียนบอกว่า ประเทศที่มีอาหรับสปริงไม่เหมาะสมกับการใช้อำนาจเผด็จการแบบเอเซีย(เช่น ประเทศจีนค่อยๆให้อำนาจแก่ประชาชน หลังจากเศรษฐกิจขยายตัว แต่สถานการณ์นี้อาจจะไม่เกิดขึ้นที่ แอฟริกา)  

จริงๆแล้วการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองมีปัญหามาก แต่ประเทศที่มีศาสานาอิสลามอื่น เช่น โมร็อกโก จอร์แดน และ คูเวตก็ยังพยายามเปลี่ยนแปลงระบบการเมืองอยู่ มีคนคิดว่าศาสนาอิสลามไม่เหมาะสมกับประชาธิปไตย แต่นักเขียนชี้ให้เห็นว่าประเทศมาเลเซียกับอินโดนีเซียสามารถยอมรับประชาธิปไตยได้แล้ว

บทความนี้ทำให้โจนึกถึงคำพูดของ นายกๆ วินสต้น เชอร์ชิลว่า ประชาธิปไตยเป็นระบบการปกครองที่ ห่วยที่สุด ถ้าไม่นับระบบอื่นที่เคยถูกใช้มาแล้ว

เดี๋ยวนี้หลายคนสนใจประเทศเหล่านี้ แต่นอกจากประเทศที่มีศาสนาอิสลามแล้ว ประเทศไทย(ประเทศของศาสนาพุทธ)ก็มีปัญหาแบบนี้ ไม่แน่ใจว่าประชาธิปไตย ของประเทศไทยจะเป็นอย่างไรบาง (ไม่แน่ใจว่าประเทศไทยจะสามารถบรรลุทั้ง ประชาธิปไตย กับ ความมั่นคงทางการเมืองได้หรือไหม)

<อ้างอิง>

The Arab Spring: Has it Failed? (From The Economist Jul 13^th 2013)