ไปทานอาหารกับรุ่นน้อง

วันศุกร์ที่ผ่านมาโจไปทานอาหารกับรุ่นน้องของมหาวิทยาลัยที่กำลังหางานและสนใจทำงานเป็นนักวิจัยเศรษฐกิจ (ที่ญี่ปุ่นเมื่อนักศึกษาหางาน หลายคนติดต่อกับรุ่นพี่ เพื่อสร้างความเข้าใจในการทำงานของอุตสาหกรรมที่พวกเขารู้สึกสนใจ)

จริงๆแล้วพวกเขารู้สึกสนใจสำนักงานวิจัยเศรษฐกิจของบริษัทหลักทรัพย์ที่เพื่อนทำงานอยู่และได้ติดต่อกับเขาแต่ เพื่อนขอให้โจไปช่วยให้คำปรึกษาด้วย เพราะระหว่างสำนักงานวิจัยเศรษฐกิจของบริษัทหลักทรัพย์ กับสำนักงานวิจัยเศรษฐกิจของธนาคาร บรรยากาศกับการทำงานไม่เหมือนกัน และไม่แน่ใจว่าพวกเขารู้ความแตกต่างนี้หรือไม่ และไม่แน่ใจว่าพวกเขาสนใจที่ไหน

ตอนโจให้คำปรึกษากับเขาโจคุยกับพวกเขาโดยไม่คิดว่าใครเหมาะกับบริษัทตัวเอง เพราะตั้งแต่โจเข้าร่วมบริษัท โจไม่เคยมีโอกาสสัมภาษณ์และเลือกนักศึกษาปีนี้ก็ไม่มีอำนาจ/สิทธิ์เลือก แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนจะมีส่วนเกี่ยวของในการเลือกนักศึกษา และสนใจความสามารถ กับ ลักษณะนิสัยของพวกเขาด้วย

โจรู้สึกว่าการจะเลือกนักศึกษาที่ดีเป็นเรื่องยากมาก เพราะคุยราวๆ ๒ ชั่วโมงไม่พอ ในการเข้าใจและรู้ความแตกต่างระหว่างนักศึกษาแต่ละคน โจไม่แน่ใจว่าคนแบบไหนเหมาะที่จะเป็นนักวิจัยของบริษัทตัวเอง คิดว่าความสามารถในการวิจัยมีความสำคัญแต่สิ่งที่เรียน/วิจัยในมหาวิทยาลัยไม่เหมือนกับการทำงานของบริษัทที่มหาวิทยาลัยเราสามารถวิจัยสิ่งที่เรารู้สึกสนใจ และเราอธิบายให้อาจารย์/นักวิจัยฟัง ทฤษฎีมีความสำคัญมาก

จริงๆแล้ว สิ่งที่เรียน/วิจัยที่มหาวิทยาลัยก็มีความสำคัญ แต่ที่บริษัทเอกชน เราต้องวิจัยสิ่งที่หลายคนสนใจ (บางทีต้องวิจัยสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกสนใจ) และจะต้องอธิบายให้คนที่ไม่มีความรู้ด้านเศรษฐกิจเข้าใจสิ่งที่เราเขียนได้ง่าย การตรวจสอบข้อมูลจริงมีความสำคัญมากกว่าทฤษฎี โจก็เลยคิดว่าคนที่ไม่ได้มีความสนใจในสิ่งที่เขายังไม่เรียน/วิจัย และอยากจะใช้เวลานานๆกับการวิจัยสิ่งที่เขารู้สึกสนใจน่าจะทำงานที่มหาวิทยาลัยดีกว่า

คนที่สนใจหลายสิ่งและสนใจที่จะรู้เรื่องเกี่ยวกับเศรษฐกิจจริงควรจะทำงานนอกมหาวิทยาลัยดีกว่า มีคนที่เข้าใจผิดว่านักวิจัยที่ทำงานที่บริษัทอย่างโจไม่ต้องมีความสามารถพิเศษในการวิจัย จริงๆแล้วที่บริษัทมีคนที่คิดแบบนี้ แต่โจคิดว่าเราจะต้องมีความสามารถพิเศษด้วย ถ้าเราเขียนรายงานโดยไม่รู้ เนื้อหาทางวิชาการ โดยไม่มีความสามารถพิเศษเลย หลายคนอาจจะคิดว่าเราไม่ค่อยเข้าใจและไม่ค่อยเชื่อเรื่องที่เราเขียน (โจก็ยังไม่มีความสามารถที่ดีพอ โจก็เลยกำลังพยายามพัฒนาตัวเองในเวลาส่วนตัว) โจคิดว่าตัวเองจะไม่มีโอกาสเลือกนักศึกษา แต่ถ้าได้อยากจะทำงานกับคนที่สนใจหลายเรื่องและอยากจะพัฒนาความสามารถพิเศษของตัวเองด้วย